Domingo infraoctavo de la Natividad del Señor

La Presentación en el Templo

TEXTOS DE LA MISA EN ESPAÑOL

Introito. Sab. 18.14-15; 92.1.- 

Cuando un profundo silencio envolvía todos los seres, y la noche alcanzaba en su curso la mitad de su camino, tu omnipotente palabra, Señor, vino del cielo, desde el real trono.  Salmo–  Reina el Señor, vestido de majestad; vistióse el Señor de fortaleza, y se ciñó de poder. V/. Gloria al Padre, y al Hijo.

Colecta.-

Omnipotente y sempiterno Dios, dirige nuestras acciones según tu beneplácito, para que, en el nombre de tu amado Hijo, merezcamos abundar en buenas obras. El cual vive y reina.

Epístola.  Gál.4.1-7.-

Hermanos: Mientras el heredero es niño, en nada difiere del siervo, aunque sea señor de todo, pues está bajo la potestad de tutores y curadores hasta el tiempo determinado por su padre. Así también, nosotros, cuando éramos niños, estábamos sometidos a los elementos del mundo. Mas, al venir la plenitud de los tiempos, envió Dios a su Hijo, nacido de mujer y sujeto a la Ley, para liberar a los sometidos a la Ley y hacernos hijos adoptivos. Y, por cuanto sois hijos, ha enviado Dios a vuestros corazones el Espíritu de su Hijo, que clama: ¡Abba!, esto es: jPadre! y así, ya no es siervo, sino hijo. Y, siendo hijo, es también heredero de Dios.

Gradual. Salm. 44..3.2.- 

Eres el más hermoso de los hijos de los hombres; la gracia está derramada en tus labios. V/. Bullendo está en mi corazón un bello canto, que al rey voy a cantar. Sea mi lengua como el cálamo de veloz escriba.

Aleluya. Salm. 92.1.- Aleluya, aleluya. V/. Reina el Señor, vestido de majestad; vistió se el Señor de fortaleza y se ciñó de poder. Aleluya.

Evangelio. Luc.2.33-40.-

En aquel tiempo: José y María, madre de Jesús, estaban maravillados de lo que se decía de él. Y los bendijo Simeón y dijo a María, su madre: Sábete que éste está puesto para ruina y para resurrección de muchos en Israel, y será signo de contradicción, y una espada traspasará tu alma, para que queden patentes los pensamientos de muchos corazo­nes. Había allí una profetisa, llamada Ana, hija de Fanuel, de la tribu de Aser; ésta era ya muy anciana, y había vivido siete años con su marido desde su virginidad. Y esta viuda, que tenía ochenta y cuatro años, no se apartaba del templo, sirviendo en él día y noche con ayunos y oraciones. Ésta, pues, como viniese a la misma hora, alababa al Señor y hablaba del Niño a cuantos esperaban la redención de Israel. Y cumplidas todas las cosas conforme a la Ley del Señor, volviéronse a Galilea, a su ciudad de Nazaret. Y el Niño crecía y se robustecía, lleno de sabiduría, y la gracia de Dios estaba en él.

CREDO.

Ofertorio. Salm.92.1-2.-

Dios asentó el mundo y no vacilará. Tu silla, ioh Dios!, está preparada desde, la eternidad; desde todos los siglos existes tú.

Secreta.- 

Te rogamos, ¡oh Dios omnipotente!, nos concedas que el don ofrecido a la vista de tu majestad nos alcance la gracia de una piadosa devoción y nos dé la posesión de una dichosa eternidad. Por nuestro Señor.

Prefacio de Navidad.- 

En verdad es digno y justo, equitativo y saludable darte gracias en todo tiempo y lugar, Señor, santo Padre, omnipotente y eterno Dios, pues por el misterio del Verbo ha brillado a los ojos de nuestra alma un nuevo resplandor de tu gloria, para que, conociendo a Dios bajo una forma visible, seamos atraídos por él al amor de las cosas invisibles. Y por eso, con los Ángeles y los Arcángeles, con los Tronos y las Dominaciones, y con toda la milicia del ejército celestial cantamos el himno de tu gloria, diciendo sin cesar.

Comunión. Mat.2.20.-

Toma el Niño y su madre y vete a tierra de Israel, porque han muerto los que buscaban la muerte del Niño.

Poscomunión. –

¡Oh Señor!, haz que, por la virtud de este mis­terio, nos purifiquemos de nuestros vicios, y se cumplan nuestros justos deseos. Por nuestro Señor.

TEXTOS DE LA MISA EN LATIN

Dominica infra Octavam Nativitatis

II Classis

Introitus: Sap. xviii: 14-15

Dum médium siléntium tenérent ómnia,   et nos in suo cursu médium iter   habéret, omnípotens sermo tuus, Dómine, de cælis a regálibus sédibus venit. [Ps. xcii, 1]. Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se. Glória Patri. Dum médium.

Oratio:

Omnípotens, sempitérne Deus, dirige actus nostros in beneplacito tuo: ut in nómine dilécti Fílii tui mereámur bonis opéribus abundáre: Qui tecum.

1 ad Galatas iv: 1-7

    Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Galatas.


Fratres: Quanto témpore heres párvulus est, nihil differt a servo, cum sit dóminus ómnium: sed sub tutóribus est et actóribus usque ad præfinítum tempus a patre: ita et nos cum essémus párvuli, sub eleméntis mundi erámus serviéntes. At ubi venit plenitúdo témporis, misit Deus Fílium suum, factum ex mulíere, factum sub lege, ut eos, qui sub lege erant, redímeret, ut adoptiónem filiórum reciperémus. Quóniam autem estis fílii, misit Deus Spíritum Fílii sui in corda vestra clamántem: Abba, Pater. Itaque jam non es servus, sed fílius quod: si fílius, et heres per Deum.

Graduale Ps. xliv: 3 et 2

Speciósus forma præ fíliis hóminum: diffúsa est grátia in lábiis tuis. V. .Eructávit cor meum verbum bonum, dico ego ópera mea Regi: lingua mea cálamus scribæ, velóciter scribéntis.
Allelúja, allelúja. [Ps. xcii] Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúja. 

Luc.ii: 33-40

    +    Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.


In illo témpore: Erat Joseph et María mater Jesu, mirántes super his quæ dicebántur de illo. Et benedíxit illis Símeon, et dixit ad Maríam matrem eius: «Ecce pósitus est hic in ruínam et in resurrectiónem multorum in Israël: et in signum cui contradicétur: et tuam ipsíus ánimam pertransíbit gládius, ut reveléntur ex multis córdibus cogitatiónes.» Et erat Anna prophetíssa, fília Phánuel, de tribu Aser: hæc procésserat in diébus multis, et víxerat cum viro suo annis septem a virginitáte sua. Et hæc vídua usque ad annos octogínta quáttuor: quæ non discedébat de templo jejúniis et obsecratiónibus sérviens nocte ac die. Et hæc, ipsa hora supervéniens confitebátur Dómino, et loquebátur de illo ómnibus, qui expectábant redemptiónem Israël. Et ut perfecérunt ómnia secúndum legem Dómini, revérsi sunt in Galilǽam in civitátem suam Názareth. Puer autem crescébat, et confortabátur, plenus sapiéntia et grátia Dei erat in illo.

Credo.

Offertorium: Ps. xcii: 1-2.

Deus firmávit orbem terræ, qui non commovébitur: paráta sedes tua, Deus, ex tunc, sǽculo tu es.

Secreta:

Concede quǽsumus, omnípotens Deus: ut óculis tuæ majestátis munus oblátum, et grátiam nobis piæ devotiónis obtíneat, et efféctum beátæ perennitátis acquírat. Per Dóminum.

Præfátio de Nativitate Dómini

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus: Quia per incarnáti Verbi mystérium, nova mentis nostræ óculis lux tuæ claritátis infúlsit: ut dum visibíliter Deum cognóscimus, per hunc in invisibílium amórem rapiámur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes: Sanctus, …

Communio: Matth ii: 20

Tolle púerum, et matrem ejus, et vade in terram Israël: defúncti sunt enim, qui quærébant ánimam púeri.

Postcommunio:

Per hujus, Dómine, operatiónem mystérii, et vítia nostra purgéntur. et justa desidéria compleántur. Per Dominum.